اگر به جای قلم موی متوسط، قلم بزرگتری را در آب مرکب فرو بریم و روی کاغذ بکشیم،اثر آن دیگر خط محسوب نمی شود بلکه لکه تاریکی است که فضای سفید کاغذ را تیره ساخته است.تاثیری که چنین لکه ای در چشم انسان باقی می گذارد با تاثیری که یک خط نازک تفاوت دارد.دلیلش واضح است. لکه های سیاه وخاکستری ،چون بافت فشرده تری دارند،در تضاد با سفیدی کاغذ،نیروی بیشتری میگرند وچشم را به طرف خود میکشانند،در صورتی که خط خالص چنین نیرویی ندارد. می دانید که هر قدر رنگی تیره تر باشد به نظر نزدیکتر می آیدوبالعکس.با استفاده از این خاصیت،فضای دور و نزدیک را به خوبی می توان نشان داد. برای طراحی با آب مرکب،باید ازکاغذ زبرومکنده ای (مثلا" کاغذ آبرنگ) که در برابر رطوبت استقامت داشته باشد استفاده کرد.وسلیل دیگری که برای این کار لازم است عبارتند از:یک شیشه مرکب چین، یک کاسه آب،وچند قلموی نرم آبرنگ به ضخامتهای مختلف. جسم سادهای را برای تمرین انتخاب کنید.ابتدا مرز خارجی آن رابا مداد بکشید.پس از آن ککه طرح اصلی به پایان رسید،مرزهای تاریکی و روشنی آن جسم را با مداد مشخص کنید. مرکب را با مقدار زیادی آب مخلوط سازید وقلم موی آغشته به ان را به سرعت در قسمتی که باید تاریک کنید به گردش در آورید.سعی کنید لکه تاریک یک دست ویکنواخت باشد.قلم مو را بیش از یکبار روی لکه مزبور نکشید،در غیر این صورت طراوت وشفافیتش را از دست خواهد داد. در این شیوه، طراح باید در طرح اجسام مهارت کافی داشته باشد و سایه ها و روشنی ها را دقیقا تشخیص دهد،چون لکه هایی که ایجاد میشوند دیگر قابل حذف کردن نیستند.در اینجا حجم ،سایه روشن،دوری و نزدکی موردد توجه نیست و فقط خطوط و لکه های سیاه و سفید ،طرح را تجسم می دهند.